Dollard-Rijn (Deel 1)

Smoeks* was begin 2003 de werktitel voor het eerste deel van het meerjarenproject om de grens met Duitsland wandelend ('smoeksend') af te leggen. En met de grens bedoelen we dan letterlijk de (fysieke) grens: van grenspaal tot grenspaal. Weg of geen weg: ongebaand noord-zuid, van de Dollard tot de Rijn (Deel 1) en verder naar het Drielandenpunt bij Vaals (Deel 2). Precies daar, waar beide landen elkaar raken, balanceren wij op die grenslijn in het landschap. We verbazen ons niet alleen over de verschillen, maar ook over de overeenkomsten en rariteiten in die rafelrand.
Lees verder het artikel via de oude site**

*   Afgeleid van 'smoeksen' = Oost-Veluws voor 'onbeholpen lopen'.

** We tekenen er wel bij aan dat de persoonlijke gegevens inmiddels gedateerd zijn.

*** Hoewel de vlag de lading niet meer dekt blijft de site toch om praktische redenen gewoon grenswandelen.nl heten.

Rijn-Vaals (Deel 2)

Toen na ruim 15 jaar en 52 etappes in oktober 2018 het Drielandenpunt bij Vaals werd bereikt, was dat tevens het einde van een tijdperk en een uniek ´samenwerkingsverband´. We hebben een tussenjaar gehad waarin we hebben nagedacht over een vervolg. Eigenlijk was het helemaal niet zo moeilijk: de grens gaat bij Vaals gewoon verder en wij dus ook!
Alleen hebben wij onze eigen spelregels wel een beetje bijgesteld, met respect voor de natuur en onze eigen veiligheid. Niet meer banjeren door weilanden, akkers en tuinen. Of halsbrekende toeren uithalen in ondoordringbare bosjes, over sloten en snelwegen. We maken nu slim gebruik van wegen en (wandel)paden zo dicht mogelijk langs de grens. Dat doen we voor het wandelen in het algemeen en voor de 'ouder-wordende-grenswandelaar' in het bijzonder. Ons devies: Ken ook je eigen grens!

Vaals-Cadzand (Deel 3)

Een jaar later, in sept. 2019, zijn we begonnen aan Deel 3: de grens met België. Kort daarop diende 'corona' zich aan. Onze geplande tochten in 2020 en voorjaar 2021 werden geannuleerd. Pas in het najaar 2021 konden we eindelijk weer 'los'. We bereikten in etappe 57 de Maas. Tijdens die laatste midweek hebben we gefilosofeerd over de lengte van het traject naar Cadzand. Over de tijd die dat in ons tempo in beslag zal gaan nemen. Over de (on)mogelijkheden om tot verkorting daarvan over te gaan. Over hoelang de kwetsbare knie van Roel het nog houdt.
Kortom, langzaam groeide het besef dat 'grenswandelen' veranderd moest worden in 'grensfietsen'. Dit ontziet de 'opspelende' knie van Roel en brengt per etappe ook meer kilometers op de teller. Organisatorisch moest er nog wel het een en ander besproken worden. Want daar komt gaandeweg nog 'wel wat bij kijken'. Een eerste stap is toen met de aanschaf van een nieuwe e-bike (foto ↓ ↓) door Roel al gezet. En je weet nooit of op termijn 'corona' ook nog weer roet in het eten gaat gooien.



Inmiddels is de eerste grens-fietsetappe met 'goed gevolg' verlopen. Fietsen heeft uiteraard wel een andere dimensie dan wandelen. We nemen actiever deel aan het drukke verkeer. We hebben minder mogelijkheden om onderweg wat langer van gedachten te wisselen of plaatjes te schieten. Het blijkt al met al een goede overstap te zijn geweest. We hebben het 'wandelen' in ieder geval niet gemist.

Ook de tweede grensfietsmidweek is geschiedenis. We hadden een uitstekend onderkomen en in Ellerhei een prima uitvalsbasis. We konden in begin oktober zelfs nog zonder jas fietsen. Je hebt het niet voor het kiezen, dus een beetje geluk is nooit weg. We merken op dat we op de route naar Cadzand al flink opschieten: Een rechte lijn van Ittervoort tot Achelse Kluis telt zo'n 27km. Met ons gezigzag komen we in 2 dagen dan op 59km. En dat is dan enkel het traject langs de grens, zonder de terugfietskilometers.
Inmiddels zijn de voorbereidingen voor de komende etappes voor begin april 2023 al van start gegaan. Daar kun je nooit vroeg genoeg mee beginnen. Al was het alleen maar om de voorpret.

Fietsmidweek 3 speelde zich af in het voorjaar van 2023 en werd gekenmerkt door lage temperaturen en veel wind.
Het was voorlopig de laatste keer dat we ons onderkomen zochten in een blokhut. Met het klimmen der jaren hechten we meer waarde aan comfort.

Fietsmidweek 4 werd op 26 sept. 2023 met goede weersvooruitzichten gestart vanuit het vorige eindpunt Poppel (B). De route was niet te lang vanwege het 'grensgeval' Baarle-Nassau/Hertog. We wilden daar wat meer tijd voor uittrekken. Vandaar gingen we naar het buurtschap Hondsdonk (even onder Ulvenhout), waar ons basisstation voor ons was gereserveerd: werkelijk een pareltje in een natuurlijke omgeving.
De tweede dag deden we de hele route op de fiets (70km). Vanwege een verkeerde afslag moesten we nog wel 'klunen' door natuurgebied Het Merkske. Op dag 3 fietsten we langs het noordelijkste puntje van België, rond grensovergang Hazeldonk en viel Van Goch-dorp Zundert qua terrasdichtheid ons tegen. De top-midweek werd culinair afgesloten bij Spoor7 in Ommen.

In Fietsmidmeek 5 bereiken we de Schelde en verlaten we Brabant. Na een jaar pauze (knieoperatie van Roel) konden we weer van start. Favoriete tijd is vaak eind september. Zo ook nu. We hadden een prachtig en ruim onderkomen in Sprundel.
Zoals reeds vermeld bij de fotoreportage zijn de verdere plannen na Cadzand nog onderwerp van 'studie'.
De eerste route in Zeeland hopen we in april 2025 af te werken.