Fotoserie Etappes 66-67-68
Poppel-Zundert / 26-27-28 sept. 2023
In deze midweek staat o.a. het mekka voor grensfanaten op het menu: Baarle-Nassau en Baarle-Hertog.
Ga maar na: waar vind je op zo'n klein gebied zoveel grenzen bij elkaar? Baarle heeft maar liefst 30 enclaves! De meeste liggen in het centrum van Baarle op 4 kilometer afstand van de grens met België.
Er is een 'Enclave-belevenisroute' uitgezet door het Bureau Toerisme. Het lijkt ons slim om dat te gaan doen.
We rijden door een relatief onbekend stukje Nederland dat verrassend mooie plekjes kent. We merken goed dat het hier boerenland is. Denkend aan Brabant is ook: veel tractors en permanent weeë luchten.
Baarle-Nassau/Hertog kent een rijke historie. Lees verder over het ontstaan van de enclaves.
De volgende midweek is in principe gepland voor het voorjaar van 2024.
Data zijn uitdrukkelijk onder voorbehoud. E.e.a. is afhankelijk van de conditie van Roel die te maken krijgt met een knie-operatie.
Veel lees- en kijkplezier!
Inmiddels een bekende combi op de Nederlandse snelwegen en in grensgebieden, hier klaar voor de start.
Het kriekt bij de eerste kilometers.
Onze vaste pauzeplek net over de Rijn aan de A50 bij Heteren.
Die overeenkomst in kleuren tussen de shirts van de heren en van de auto's is geen afgesproken werk!
Rond 11 uur zijn we in Poppel...
...en maken ons klaar voor de start.
We fietsen Poppel uit en komen al gauw in het buurtschap Rovert bij de eerste grenspaal: GP 209 .
Mooi gebied hier.
De Poppelsche Ley is hier het grensriviertje bij buurtschap Nieuwkerk.
En zo zigzaggen we langs de grens. Hier gaan we België weer binnen.
We komen steeds deze bordjes tegen.
Roel overdenkt wat men daar nou mee bedoelt.
Even verderop krijgen we gezelschap van deze viervoeters.
Ze draven een poosje met ons mee langs het prikkeldraad.
We rijden hier pal langs de grens, maar laten de grenspaal in de verte voor wat-ie is.
Terug in NL bij Groot Bedaf, richting Baarle.
Vanaf hier begint het ingewikkeld te worden.
Links NL, terwijl rechts B is en verderop weer omgekeerd. Vlaggetjes op de bordjes bij de huisnummers helpen bij de oriëntatie.
Talloze grensmarkeringen in het wegdek vertellen je in welk je land je bent.
Je probeert logica te ontdekken, maar die is er niet.
In het centrum van Baarle ontdekken we nog een oude ANWB-wegwijzer.
We strijken neer voor het Bureau Toerisme.
We nemen even een kijkje, nemen wat folders mee en zitten even later op het terras aan de koffie mét.
Lees verder over Baarle op
Visit Baarle
We moeten even wachten op Roel. Als het wat langer duurt fietsen we terug.
Hij blijkt z'n fietssleuteltje te zoeken.
Na wat zoekwerk in het bureau en op de stoep zit het sleuteltje gewoon in z'n vest in de tas.
Zul je net zien!
(Overigens: De grenspaal hierboven staat er voor de sier.)
We hebben de folder 'Enclave Belevingsroute' meegenomen uit het bureau,
waarvan hier een detail.
Klik voor vergroting De rode kaders zijn enclaves. We besluiten om de route te gaan fietsen.
Onderweg zijn we talloze malen grensoverschrijdend bezig.
Dit is het meest gefotografeerde huis van Baarle. De grens loopt hier door de voordeur.
Een enclave in een woonwijk vanuit de lucht. Bizar.
De volgende morgen op ons logeeradres: Zicht op onze achtertuin met ooievaarsnest.
Het belooft een mooie dag te worden.
Het is hier een idylle.
Er wordt nog gestudeerd op de komende etappe.
Vandaag staat er een lange etappe op het programma. We maken de ronding om Castelré, dat met een smalle corridor nog net met NL verbonden is.
We krijgen op deze route geen grenspalen te zien. Dat komt door het 'Gat in de Grens'.
Lees verder
Op diverse plekken langs de grens zijn herinneringen aan de Dodendraad te zien.
Hier met een 'schakelstation', waarmee de stroomspanning kon worden geregeld.
De asfaltbotsing ontbreekt hier.
En dan wordt het weer ouderwets 'smoeksen', maar nu met de fiets.
En het wordt nog lastiger.
Met hulp van Henk ging alles goed.
We fietsen NL weer in. Op weg naar Castelré passeren we rechts café In Holland.
Castelré is gelegen in een Nederlandse bijna-exclave, vrijwel geheel omsloten door Belgisch gebied, dat slechts over een breedte van 200 meter aan de rest van Nederland vastzit.
We konden geen plaatsnaambord ontdekken.
Er wordt op deze middag ook nog inhaal-gevoetbald AJA-FEY (0-4)
We rijden door boerenland ...
... en via knooppunten komen we weer in NL
Dag 3 start met grijs weer aan de Strijbeekseweg. In Strijbeek dus.
Vanaf hier ook weer grenspalen.
We steken het riviertje de Mark over, draaien linksaf de Dreef op...
...en komen vlakbij het meest noordelijke puntje van België. De grens loopt hier dwars door het café:
Aan de bar mag niet gerookt worden, achterin wel!
Al van verre te horen en dus niet te missen: de A16 die onder het viaduct loopt.
We rijden om de immense parkeerplaats Hazeldonk heen en koersen richting Van Gogh-dorp Zundert.
Er zijn opvallend veel boom- en plantenkwekerijen in deze regio.
We fietsen even door de hoofdstraat (saai)en nemen plaats op het terras naast het Van Gogh-huis.
Het is klokslag 12 uur.
We beginnen met de terugweg. Dit punt wordt het begin van Etappe 69.
We gaan de A16, die hier E19 heet, over. Het is hier redelijk aangeharkt.
Over het algemeen merk je meteen dat je in België bent: rommelig.
Maar dat heeft wel wat!
Om 3 uur gaan we weer naar het hoge noorden.
Dat heeft ook wel wat!
.