7

 

Nieuw-Schoonebeek-

Weijerswold

22 november 2003 - [12 km]

 

 

 

 

Etappe 7 vindt plaats op een grijze zaterdag in november. Grijze dagen vinden digitale camera's over het algemeen wel lekker. Met contrast, zoals bij veel zon, hebben ze nogal moeite. Het maakt ons niet zoveel uit, als het maar droog is. En dat was het deze dag niet helemaal.
We hebben zojuist de Peugeot naar Weijerswold gebracht en Henk rijdt in z'n Marea richting het beginpunt Nieuw-Schoonebeek.
De etappe van vandaag is niet zo lang en aan het eind van de dag gaan we nog even de woning van onze pas verhuisde collega Rita bezoeken. Veel kijkplezier!



Op weg naar het beginpunt.


Henk kijkt nog even hoe het zit met de parkeerverordening.


Eigenlijk hadden we het verslag met deze foto moeten beginnen [zie: eind etappe 6].


Gp 155 bij het beginpunt. Links het Schoonebeker Diep.


In de verte 'Wilmsboo', een uit vroeger tijden stammende gemeenschappelijke stal.
 Dit is het laatst overgebleven exemplaar. De 'boo' is [was] typisch voor de regio.
 [De stal is helaas afgebrand] [In 2008 volledig herbouwd, zie ook >>].


Rimpelloos. Het water dan!


Roel heeft z'n regenkleding aan en Henk is ook op alles voorbereid.
Het viel gelukkig mee met de regen.

 


Henk kan er maar niet over uit: "Wie doet nou zoiets?


We kijken even achterom. Links NL, rechts D.


Vlak voor Schoonebeek is pas de eerste brug.


Hier komen we ook de eerste GP tegen: nr. 154.
In het huisje aan Duitse zijde houden we pauze.


Ik sta nu precies op de grens. .
Als je erover na gaat denken word je knettergek: waanzinnig.


Het was goed toeven daar: overdekte zitplaatsen.
Het is altijd 'knoert-gezellig' tijdens de pauzes.


De grenspalen langs de beek staan in tweetallen.


We lopen richting grensovergang Schoonebeek-Emlichheim.
Minimaal 'smoeksen' op deze gebaande paden.


Aan fietsroutes geen gebrek.


GP 153 Langs het Schoonebeker Diep staan ze in tweetallen.


Grensovergang Schoonebeek-Emlichheim


De Duitse visie.


De onze.


Het team smoekst al weer verder.


We zijn hier in het land van de ja-knikkers. Aan Duitse zijde nog te vinden en in bedrijf.
Hier liggen ook veel bovengrondse pijpleidingen.


In NL wordt over het opnieuw in gebruik nemen van de ja-knikkers nagedacht.
Hoe hoger de olieprijs, hoe meer kans. GP 152 [2x] trouwens.


Vanaf Schoonebeek lopen we op een geasfalteerd fietspad naar Coevorden.
Dat is heel luxe voor Smoeksers.
Op gezette tijden komen komen we dergelijke figuren in het asfalt tegen.
We zijn erachter wat het is: Hier zijn monsters van het asfalt genomen. Op deze wijze wordt de kwaliteit gecontroleerd.


We zijn bijna bij ons eindpunt.
Dit was in 2003 een van de eerste paddenstoelen nieuwe stijl.


'Kom op, nou!'


Even stoppen voor een afsluitende foto.
En zo ben je maar bezig met iets wat steeds meer uit de hand gaat lopen.
Prettig uit de hand gaat lopen dan! Tot ziens bij Etappe 8!

Naar boven