Grenswandelen.NL - Balanceren op een denkbeeldige lijn

Etappe 48 is het begin van de voorlaatste meerdaagse. De volgende zal de afsluiting van dit monsterproject gaan worden. Hoe we het ook wenden of keren: deze constatering hangt als een deken over deze dagen. Het betekent dat we ernst moeten maken met een vervolg. Een vervolg dat er zeker gaat komen.

We hebben tijdens lange avondsessies in de blokhut gebrainstormd en gediscussieerd. (On-)mogelijkheden bekeken. Voorstellen gedaan en weer ingetrokken. Gewikt en gewogen. Gegeven en genomen. Uiteindelijk hebben we een principeakkoord bereikt met de afspraak dat we alles nog eens laten bezinken. Nu werken we toe naar de Grote Finale in G-groot van Etappe 50/51 dit najaar. Dat later.

Nu gaan we van start!

Bij de aftrap wordt onder de koffie een echt 'hebbeding' uitgereikt. Hierdoor zijn we nog herkenbaarder.
Komt goed uit, want de zon zal deze dagen overvloedig schijnen.

Overpakken van de bagage.
Het is niet helemaal duidelijk of Roel z'n hoofd heeft gestoten...
... of de afstelling van z'n nieuwe petje controleert.

Hoogteverschil op de camping lossen we zó op.

We gebruiken de eerste dag als reisdag.
We installeren ons, trekken een flesje open, nemen een hapje, bestuderen de route...
... en de menukaart van de bezorgchinees en besluiten wat te laten aanrukken.
Is prima bevallen.

Ondertussen volgen we de Tour. Roel volgt op z'n tablet.

We kunnen de hele avond op ons eigen terras uitbuiken met aangename temperaturen.

Roel heeft een verslavend spelletje op z'n tablet.
Voor het slapen gaan móet er nog wat afgewerkt worden.
Hay Day.

Werk op het land, zorg goed voor je gewassen en drijf handel met buren en vrienden. Het is een heel speciaal plekje, waar planten nooit uitdrogen ondanks dat het er nooit regent. En het is helemaal leuk om op je boerderij rond te scharrelen tussen al dat vreemde vee!

Oftewel: je eigen boerderij runnen.

Bekijk de trailer:

Rek-en-strek.

De tafel is te klein voor het ****ontbijt.
De geweldige koelbox van Roel houdt de temperatuur goed onder controle.

We trekken de stoute schoenen aan in Rimburg.

We kijken links nog even met een scheef oog naar Café D'r Eck, waar we bij de afsluiting van de vorige etappe zo van 'op de pot' moesten. We zetten koers naar de kapel in de kerk even verderop.

Het is een speciale dag vandaag en het is goed om daar tijd voor te maken.

.....
GP 239 staat aan Duitse kant ten noorden van de brug.
Bij GP 238F over de brug gaan we rechtsaf en volgen het riviertje de Worm

We volgen bij de kruising het pad langs de Worm.

Het lopen werd er niet makkelijker op.

Dit is weer ouderwets 'smoeksen'.

We volgen het fietspad langs de Worm naar Herzogenrath.
Dan kom je vanzelf op dit kruispunt.

De barmhartige Henk verzorgt een gewonde fietser die op 3 plekken schaafwonden heeft.

Terug naar Nederland moet je weer over de brug.
Hier geen GP maar een nummerplaatje op de trottoirband.
De volgende serie palen was hier moeilijk te vinden.

We kijken hier bij GP 236 naar drukte in de grenswinkel (Beckers Haanrade).
Hier wordt vanwege de Duitse belasting nog ouderwets koffie ingeslagen.

We starten de beklimming van het Duivels Bosch (8% gemiddeld)...

... en dat voel je in de kuiten.

Aan de voorkant kom je bij Abdij Rolduc.
Roel wacht hier op een bankje.

Henk en ik lopen iets verder naar het eindpunt bij het Eurode-gebouw dat precies op de grens staat.
Mijn fiets staat goed verankerd onder de trap.

GP 232A moest wijken voor het Eurode-gebouw.

Die grenspaal stond officieel hier bij de knik in de lijn in de centrale hal van het gebouw.
Ik fiets terug om de auto op te halen en Henk loopt terug naar Abdij Rolduc om Roel wakker te schudden.

Samen nemen ze plaats op het prachtig gelegen binnenterras tussen een grote groep Duitse André Rieu-gangers die op doorreis zijn naar Maastricht.

Hier schuif ik even later ook aan.
Het Brand-bier (0%) smaakte uitstekend.

We evalueren de dag.
We treffen het wel met het weer.
Tot morgen!