46

 

Op den Hering

-

Brunsummerheide

6 km.

16 maart 2018

 

 

Na de gebruikelijke nachtelijke zaagpartij starten we met het eveneens gebruikelijke fameuze ontbijt van Henk. Hier kan menig 4-sterrenhotel een puntje aan zuigen!

Vandaag krijgen we een opmaat naar het verwachte extreme weer. Nu nog regen, morgen veel wind en superlage gevoelstemperaturen. We zorgen in ieder geval voor passende maatregelen.

We rijden langs de Brunsummerheide door het verstedelijkte gebied van Zuid-Limburg. Nu we een zonnetje ontberen doet alles extra grijs en grauw aan. Onlangs was (en is) de Brunsummerheide nog in het nieuws. We worden gelukkig niet staande gehouden om DNA af te staan.

Overal zijn de sporen van de mijnbouw nog zichtbaar. Het doet ons denken aan een eerdere energietransitie, maar meteen ook aan de komende. Er is in de loop der tijd in deze regio een enorme aanslag gepleegd op het landschap en migratie kende men hier al veel langer.

Ook militaire aanwezigheid (AFNORTH Brunssum, NATO Geilenkirchen) valt ons op.

De Waubacherweg is het laatste stukje van deze etappe en meteen ook een gevaarlijk stukje.
De 60-km weg kent geen naastgelegen fiets- of wandelpad. Bovendien is de verbindingsweg vergeven van vrachtverkeer.

 

Ochtendtaferelen


 

 

Na het ontbijt maken we ons lunchpakketje.
Roel trakteert ons op een nieuw woord voor een bepaald type boterham dat hij maakte:
een houtsnip.
We zoeken het meteen op en het blijkt écht te bestaan. (Niet dat we aan Roel twijfelen, hoor)
Het heeft te maken met de kleuren van de houtsnip-vogel: wit, bruin en geel.
Lees hier en kijk onderaan bij Trivia.
Wat er niet bij staat: schuin doorsnijden!

 

We verlaten Op den Hering.

 

Er is veel verkeer op de Neutrale Straße.

 

In tweetallen: GP 265C

 

Heel lastig: paraplu vasthouden en ook nog foto's maken en zorgen dat de lens droog blijft.
Dan de paraplu maar even wegleggen.

 

 

We komen bij vliegveld Geilenkirchen.
Wanneer een vliegtuig landt, branden de lampen.
Ik was net te laat, dat dan weer wél.

 

Enorme herrie heeft deze AWACS.
Ik snap die omwonenden wel.

 

 

Hier het eind van de start-/landingsbaan, met rechts nog enkele toestellen.

 

 

Opmerkelijk: De grenspaalnummerplaatjes zitten hier aan beide zijden.

 

 

 

Enorme gatenkazen en molshopen kwamen we onderweg tegen.

 

We konden hier geen grenskantoor ontdekken.
Bovendien begon het ook steeds harder te regenen.

 

De grens loopt door en langs dit berkenbosje,
maar wij blijven op de Neutrale Weg.

 

Hier de restanten van de mijn Hendrik.
Recht vooruit loopt Roel, links bij de 3e boom loopt Henk .
Het peloton valt hier uiteen.

 

Het regende echt stevig.

 

 

Het verkeer denderde er langs.
Dit is het domein van zand- en betonwagens, kippers, tractoren, opleggers, bussen, vuilnis- en tankwagens,
met daartussen auto's.

 

Het terrein van de voormalige mijn Hendrik.
Het is hier een maanlandschap.

 

Bij een zandwinning is het peloton weer compleet.
We staan hier ook relatief veilig achter de vangrail.

 

Met af en toe een grenspaal, hier GP 259, op Duits gebied (zie onder)

 

Het eindpunt bij de Europaweg-Noord.
Morgen beginnen we bij de Scherpenseelster Veeweg

We lopen door naar het clubhuis van de Golfbaan even verderop.
De koffie met vlaai bleek verrassend goed.

 

Tegen half 7 beklimmen we de trappen van het winkelcentrum Heerlerheide.

 

Na een dag ploeteren laten we ons verwennen in de brasserie.

 

Het lijkt wel kerst! (kregen we te horen van reagerende WhattsAppers).
Strikt genomen is het nog winter, zeker met de vooruitzichten van morgen.

 

Bij Brasserie Leef kun je prima zijn.

 

En dan wacht de gezelligheid van de blokhut.
Roel is bezig met de route van morgen.
Maar met twee schermen kom je niets te kort.

 

Dat bedoel ik: de Jupilerleague op vrijdag.