36

Venlo Weselseweg -

Belfeld

22 april 2013

15 km

Dat de afstand van de tweede etappe iets ruimer is uitgevallen dan gepland, heeft alles te maken met de kaartstudie van de vorige avond. Het eindpunt werd verlegd naar de camping, wat neerkomt op 3,5 km extra. Bovendien kon de fiets dan blijven staan en dat scheelde ook weer rijtijd. Dat we de tweede etappe van een weekend beter wat korter kunnen maken, wisten we toen nog niet.

De wekker kwam er niet aan te pas: er werden door deze en gene heel wat bospercelen gezaagd. Ik kon dus in alle vroegte met de fiets vanaf de camping op verkenning. Dat kwam later op de dag goed van pas. De A74, kortste snelweg van Nederland (2,5 km), moest als laatste hobbel worden genomen. Deze snelweg stond op onze topografische kaarten niet ingetekend, waardoor we een iets andere route moesten lopen. De omweg bleek mee te vallen. Lees verder over de Snelweg A74

De route was gevarieerd, met de A67 en de Grensweg (na de Grote Heide) als obstakels. De laatste vooral door z'n lengte. Het deed Henk denken aan de Schwartenbergweg naar Emmercompascuüm uit Etappe 4.
Zoals al gezegd: teveel 'grote' grensovergangen met bedrijvigheid in de vorm van horeca zorgen voor extra oponthoud. Zo loop je steeds achter op je schema.


We beginnen dus in alle vroegte bij ehh ...het eindpunt: Café Maalbeekerhöhe bij GP 439 |
en gaan linksaf langs de grens naar de Kaldenkerkerweg.


Waar zie je dat nog?


GP 444 niet meer in nieuwstaat.


Het beloofde een mooie dag te worden en het werd een mooie dag!


Viaduct over de A74, Ulingsheide
Hier is een beetje te zien dat de weg verdiept is aangelegd.


De Trappistenweg loopt nu dood op de snelweg.


Ochtendgroen.
De sfeer is totaal anders als je hier 's middags komt.


Ondertussen in de Trekkershut.
Er wordt druk gesmeerd en gepeld.


Eindelijk dan van start aan de Weselseweg, hoek Zoutpad.
We zijn benieuwd waarom dat zo heet.
Naast de lantaarnpaal GP 477 (zie Etappe 35)


In deze uithoek staan veel kassen.
Op voorstel van Roel steken we tussen de kassen de grens over
en lopen aan Duitse zijde door een alleraardigst bosgebied richting A67.


Het hek stond open en de picknicktafel was vrij.
Dan is de keus snel gemaakt: Koffie!



Roel besluit het hogerop te zoeken.


Het fenomeen asfaltbotsing op de snelweg. Ook op de afrit te zien.


We moesten toch een stukje pal langs de snelweg.


Verkenner Roel staat ons al op te wachten.


Dat gaat maar door.


Aan de andere kant van het viaduct aan de Herungerberg heeft Roel een visrestaurant met een ongelooflijk goed assortiment ontdekt.


Dat wordt kibbelingen


en een haring.


Verder langs de grens.
Hier pal langs het pompstation van Waterleidingmaatschappij Limburg (WML)


GP 468


We komen bij de Grote Heide, voormalig schietterrein, nu o.a. zweefvliegterrein.
Ze zijn net bezig en we kijken met alle verstand hoe dit in z'n werk gaat.


Op de kruising met de Grote Heideweg staat een oorlogsmonument.
Dit terrein heeft in de oorlog nog een rol gespeeld.
Verder lezen: www.fliegerhorst-venlo.net


De klinkers vormen de grens.
Op de achtergrond GP 463A



De ellenlange Grensweg.


We komen in het buurtschap Schwanenhaus.
De grensovergang is hier in grootte teruggebracht en opnieuw geasfalteerd.
Roel is net 'n diesel: hij gaat maar door!


Ulingshofweg met GP 455. Druk verkeer hier.


Rechts in de verte de kerktoren van Kaldenkirchen.
De nieuwe snelweg A74 loopt verdiept door het land achter Roel z'n rug.
De weg voert naar het klooster. Hier kun je links- of rechtsom.


Wij nemen de verkeersluwe rechterkant.


Even kijkpauze.
Goed te zien dat we hier in het katholieke landsdeel zijn.


Nog even achterom kijken.
De paaltjes zijn verkeersremmers voor het nieuwe viaduct.


Grensovergang Kaldenkirchen, met een geweldige asfaltbotsing.
Hier houden we nou van!


Naast de vuilstort even verder vinden we dit idyllische plekje.


Voorjaar dus.


Kaldenkerkergrensweg.



Tijdens de meivakantie in 2004 (!) maakten we deze foto van GP 442.
We hebben ons suf gezocht naar deze paal. Zonder resultaat.
Andere bronnen spreken over 'de verdwenen grenspaal'.


We zijn bijna bij de camping. Bellen met het thuisfront hoort bij het standaardritueel.
Beter te vaak dan te weinig.


Camping in zicht.


Het fietstochtje dwars door Venlo (16 km) om de auto op te halen duurde een uur.
Nauwelijks bordjes daar in Venlo: zoek het maar uit.
Moet je op je telefoon kijken waar je heen moet!


Ondertussen op het terras...

Het waren geweldige dagen. Wat hebben we mooi weer gehad! Alles klopte!
Het is gelukt met Henk z'n heup!
Over de andere kwaaltjes hoor je ons niet.