32

 

Ven Zelderheide - Siebengewald

10 km.

17 maart 2012

 

 

 

 

 

We zijn vroeg uit de veren en vertrekken met aangenaam voorjaarsweer richting Limburg. Tijdens de dikke 2 uur aanrijtijd is er alle gelegenheid om bij te praten. De stemming is als vanouds en zo hoort het ook.
Thema's:
- smartphones ['Heb je toch niet echt nodig, toch?],
- vakantiebestemming ['Ik vind het allemaal best'!],
- allerhande kwalen [in het kader van de ouder-wordende-grenswandelaar],

Voor het eerst gaat de fiets mee en we gaan eens kijken of die de plaats gaan kan gaan innemen van de Regiotaxi of belbus. We rijden dus eerst naar het eindpunt om de fiets te stallen, werpen tevens een blik op het reclamebord voor het café en inspecteren de grensovergang waar we later op de dag hopen terug te komen.

We rijden terug naar de Veedijk in Ottersum, om preciezer te zijn: de IJsheuvel en gaan de auto parkeren op historische grond, nl. op het voormalige traject van de Boxteler Bahn, cq. het Duits lijntje.
Dit is ook het gebied waar het riviertje de Kendel in de Niers uitmondt. Het is een zeer fraai gebied. Zo is er nogal wat te beleven aan het begin van de etappe.

Omdat er nogal wat commentaar was op de presentatie van de foto's van de vorige etappe laten we ze weer in de oude, vertrouwde opmaak voorbijkomen. Veel kijkplezier!


Cafe Jagerhof/Siebengewald


Startpunt bij de IJsheuvel.


De oude spoorbaan is nu fietspad.


Hier meandert het snelstromende riviertje de Kendel.


We kunnen niet naar de overkant...


... en volgen aan NL-zijde het riviertje. Henk speurt naar forellen. Maar die zijn er niet.


In de verte de brug met het dorpje Hommersum


Bij de brug staat ook een infopaneel, met het voormalige spoortraject.


We lopen pal op de grens naar het bouwland ...


... en puzzelen hoe we verder moeten.
We oriënteren ons met schermafdrukken van Google Maps. Die laten nog wel wat ruimte voor interpretatie.


Kijk, hier is weer zo'n stukje niemandsland, net als in Etappe 14.


 


De grens botst hier op de snelweg A77.


Er is niet veel activiteit.


Hier, aan het begin van Gennep Autoweg, ontdekken we een authentieke betonbotsing.


Nee, wij gaan verder. Kijk Roel eens haast hebben!


We besluiten om te lopen en via het viaduct over te steken.
Hier hebben we ook een mooi gezicht op de grensovergang.



We hebben een lang, recht stuk asfalt voor de boeg.


Discussie over de te volgen route hoef je hier niet te hebben. Of toch?


De hazenfamilie voerde in het veld nog kunststukjes op.


Verderop vormt de Kendel weer de grens en ook hier zijn we weer getuige van een fraai stukje natuur.


Iets voor de radiozender?


We hebben even contact met iemand van de boerderij. Het lammetje midden op de foto is een week oud


Het is bijna voorjaar. De natuur is hier al iets verder dan bij ons in het Drentse.


We zijn hier op de Neutraler Weg.


Op de voorgrond GP 535, met in het verlengde de grens.
We besluiten het veld te ontzien.


We zijn hier aan de achterkant van Seminarie Collegium Augustianianum.
GP 534 staat in de hoek.


Als we aan de voorzijde op de Gaesdoncker Strasse uitkomen zijn we bijna bij het eindpunt.
Het is klokslag 15 uur. Dat betekent dat we 5 uur in de weer zijn geweest.


Die koffie met vlaai lijkt ons wel wat.


Onder het oog van minstens 35 Prinsen Carnaval laten we ons de vlaai goed smaken.


Ondergetekende gaat de auto halen en Roel bestelt, na het telefoontje met het thuisfront, alvast voor ons een balletje gehakt.


Tot binnenkort bij Etappe 33 & 34.