21

Ratum-Kotten

6 oktober 2007

 

 

Onder ideale weersomstandigheden werd Grensetappe 21 afgewerkt. De mist, waarmee we Emmen verlieten, was juist bij het bereiken van het eindpunt opgelost. [In Noord-Nederland zou het de hele dag grijs blijven. Ons hoor je dan ook niet klagen!]

Voor het eerst ging de Canon Ixus 850 IS mee. Hij is handzaam, lekker snel en heeft een comfortabel scherm. [Toch zijn er ook wel minpuntjes, maar dat terzijde] 175 foto's zijn zomaar gemaakt. Dat maakt het selecteren voor een verslag er niet gemakkelijker op. Maar ons devies is al geruime tijd: beter wissen dan missen, dus liever wat extra.

We kwamen vandaag op de route twee keer voor verrassingen te staan. Beide keren waren het beken die er voor zorgden dat we flinke stukken moesten omlopen. Op de topografische kaart [1:25000] zijn ze niet goed te zien. Ook het grensverloop is op die kaarten niet goed te volgen. Vandaar dat ik op de pc dat verloop met een kleurtje had gemarkeerd. Daardoor was ook niet meer goed te zien of de grens bijv. samenviel met een weg of pad. We hebben zodoende wel wat palen gemist.

Thema voor vandaag was de [toe-]stand van de maïs. In hetzelfde veld stonden groene maïsstengels naast bruine, verdroogde. Dit verschijnsel was de hele dag overduidelijk te zien. Volgens Roel en Henk had dat te maken met een of andere schimmel.

Aan het eind van de dag pakten we traditiegetrouw ons visje nog even mee!

Komaan, we gaan van start. Veel kijkplezier!

 


Hardnekkige mist, hier bij afslag Klazienaveen op de A37.


Prachtig weer inmiddels bij ons eindpunt, vlakbij de oude Borkense Baan aan Duitse zijde.
Tijd voor een broodje, koffie en schoenwissel.
[Overigens, je zit verrassend ruim achterin de Stilo!]


Sfeervol begin van de tocht.


De eerste palen zijn makkelijk te vinden.
Verderop wordt het lastiger, als we van de route af moeten.


GP 786 bij de eerste hindernis aan het begin van het Tenkinkbosch.
Aan NL-zijde was er geen doorkomen aan. Prachtige wereld hier!


Ooit liep hier langs de Ratumse Beek een gemarkeerde wandelroute .
De blauwe paaltjes stonden er nog. Het deed mij heel sterk denken aan de beken [sprengen] op de Oost-Veluwe bij Niersen.


GP 786, met inscriptie: Hertogdom Geldern.


GP 784A aan het begin [ons eind] van het Tenkinkbos.


Tijd voor de middagpauze. Hier is in 2007 een Groene Grensovergang gemaakt.
Een picknicktafel was nog net iets teveel gevraagd.


Heiligschennis van Henk. Bij gebrek aan een tafel word je vanzelf inventief.


De kracht van de Canon Ixus 850 IS: de enorme groothoek.


Inmiddels hebben we de tweede hindernis ook gehad en hier loopt Henk op de Bredelerweg. Roel loopt achter mij zijn jas uit te doen.


Omdat we de Willinkbeek niet over kunnen, moeten we de grens op gepaste afstand laten.
In de verte ligt Oeding.



 

En zo ziet de asfaltbotsing Kotten-Oeding er uit.


Als grensstenen zo pal naast de weg staan, dan horen ze bij het straatmeubilair en daar mag je dus je lusten op botvieren. Overigens werd de nummerplaatjesmaker ook niet gehinderd door gevoel voor zachtzinnigheid of esthetica: gewoon over de oude inscriptie aanbrengen. Toch?


Blankersweg/Grenzweg.
De andere kant op, naar Nieuweschans, was het 275 km, via het Noaberpad dan.
Ik heb geen idee of wij 'stijf over de grens' ook al zoveel afgelegd hebben.


Mooi plekje daar, bij de Groene Grensovergang.


Bij GP 772b weten we het even niet meer. Kaart en werkelijkheid komen niet overeen.
We hebben nog een lastig stukje te gaan.


De maïs hier is er al af. Verderop nog niet.


Het wordt baggeren, klunen, glibberen, glijden, struinen. Kortom: smoeksen!

Nog vrij zicht op de grens rechts. Later wordt de mais manshoog.


Eerst het zuur en dan ...
 

... een zoute!


Nou, vooruit: Omdat het zo'n mooie zonnige dag was!

Tot ziens bij grenswandeling 22.

Naar boven