Lage -
Bergvennen/Frensdorf
21 aug. 2004
12 km
Sfeerbeeld van de etappe.
Grensovergang Bergvennen: Aan de Duitse zijde worden de schoenen aangedaan...
.... en blijft 1 auto achter. De andere auto gaat naar het beginpunt.
De Dinkel. We lopen richting grens, verderop bij de bomen.
De grens loopt schuin door het water.
Henk kijkt of hij in de verte GP 71 kan ontdekken.
Hier stond Henk voor (GP 72)
De grens loopt dwars door het natte grasveld. Dat duurt niet zolang, dan zijn je broekspijpen kletsnat. Vreemd, normaal wordt bij een grensmarkering meestal gebruikgemaakt van natuurlijke elementen. Hier is echter niets te zien. De lucht achter ons begint al te dreigen...
Henk kon met z'n verrekijker GP 71 nooit zien. Een joekel, verstopt achter het riet.
Niet te hard duwen!!!
Het regende behoorlijk en 't was ook behoorlijk ploeteren.
Het zou voor de middag niet meer goed komen met het weer.
Van Groningen naar Oldenzaal, alleen, op de fiets en toevallig langs de grens.
We hebben er vanwege de regen inmiddels een flinke pauze opzitten.
De grens loopt dwars door het maïsveld. Vanaf de verharde weg lopen we er naar toe om een paal te zoeken. GP 67 blijft voor ons onvindbaar.
Verderop achter een boerderij [met een slappe tekst op de oprijlaan over 'blaffende honden'] staat een paal, zonder nummer, maar met inscriptie 'LAGE'.
En ondertussen regende het dat het goot. De paal met 'LAGE' erop staat rechts.
Verderop rechts achter de boom in het grasveld staat GP 65.
Grensovergang met GP 64 II.
Het bord links boven moest even m.b.v. de tractor worden vastgezet:
Een tekst over 'faire melkprijzen'.
Er wordt stevig gereden daar in Ortsteil Grasdorf!
Het meest noordelijke punt van Breklenkamp met GP 60, met in de verte het dak van onze pleisterplaats. Inmiddels is het droog geworden.
Roel neemt altijd soep in droge vorm mee, Henk heeft dit keer extra grote bekers.
Heet water, roeren en dan heb je mosterdsoep:
Het leven van grenswandelaars kan ook aangenaam zijn.
We lopen in zuidelijke richting over een bijna kaarsrecht grenspad.
En dan heb je wel eens mooie uitzichten, zoals hier bij GP 56.
Roel vond 55 I met z'n moskopje heel bijzonder: 'Waar zie je dat nog!'
Zet mij d'r ook maar eens van voren op....
Een flinke knaap: GP 52 en prominent aanwezig. We vroegen ons af hoe het toch komt dat sommige palen zo gehavend zijn. Wie weet kan iemand ons uitsluitsel geven.
Prachtige plaatjes, toch?
We zijn er bijna. We hebben wel heel veel palen gefotografeerd,
maar ze krijgen niet allemaal een plaatsje in ons verslag.
Henk bij het eindpunt: Grensovergang Bergvennen, startpunt van Etappe 13.
De Marea wacht al.