Retro Grenswandelen
Aamsveen, 1968
In de eerste week van juli 1968 kampeerde ik met vier vrienden uit Vaassen een weekje op camping Aamsveen in het buitengebied van Enschede, pal aan de grens. Het zou een, in alle opzichten, indrukwekkende vakantie worden, maar dat terzijde.
Agfa Iso-Rapid
In het voorjaar van 1968 had ik van mijn spaarcentjes mijn eerste camera gekocht bij de plaatselijke fotowinkel van Bas van Wielink. Het werd, gezien het budget, een Agfa Iso-Rapid I, met een voor die tijd revolutionair filmlaadsysteem: filmrolletje erin, klepje dicht en draaien tot nr. 1 in het venstertje verscheen. Er kon gekozen worden voor het symbool zon of flits. Dat was alles. Opvallend was verder dat de zoeker iets links van de lens was gepositioneerd. Mijn indruk was dat ik niet altijd kreeg wat mij door de zoeker werd beloofd. Ik vond de onderwerpen op alle foto's altijd ietwat excentrisch. Vandaar dat ik mij een correctie had aangeleerd om de onderwerpen aan de linkerkant in de zoeker te plaatsen. Het resultaat zou dan een 'betere' foto moeten opleveren. Maar dat bleek niet altijd zo te zijn. De onderstaande, gescande foto uit mijn fotoalbum bewijst dat en brengt ons meteen bij het onderwerp van deze lange inleiding.
Grenssteen 844n in 1968
Omdat de camping pal tegen de grens lag, maakten we regelmatig een uitstapje naar 'het buitenland', met alle kinderlijke opwinding die daar dan bij hoort. Dit waren mijn eerste grenservaringen. Het duurde dan ook niet lang of het tastbare bewijs van dat buitenland in de vorm van de grenspaal werd op de foto gezet. Excentrisch nog wel! Omdat zulke eerste foto's ankerpunten van je geheugen zijn, zitten ze goed in je hoofd. Ik moest er meteen aan denken toen we de herfstvakantie in het Twentse doorbrachten en we een fietstochtje maakten, o.a. langs ... het Aamsveen.
Aamsveen, herfst 2012
De camping ligt nog steeds aan het eind van het doodlopende stukje van het Lappenpad, is echter geen gewone camping meer en gaat schuil achter een hoog hek. Omdat we dus niet over het terrein van de camping kunnen, moeten we vanaf de zijkant naar de grens. De weg gaat langs het hek naar links over in een zandpad. Vanaf hier kunnen we via een beekje naar de grens:
Rechts de camping.
De grenspaal stond er nog, met daarnaast een ijzeren paal van het waterschap. Van het hoopje veldkeien was er nog maar één over.
GP 844n van dichtbij
In mijn herinnering bestond het terrein aan Duitse kant uit heide met struiken. Maar een blik over het hek maakte aan elke herkenbaarheid een einde: hier was 'Nieuwe Natuur' gecreëerd.
'Nieuwe Natuur'
Dat het met die 'Nieuwe Natuur' nog niet lang zo is, laat een schermopname van Google Maps uit © 2009 zien. De rode stip markeert overigens grenspaal 844n.
