Koffietijd net over de Rijnbrug bij Heteren.
We hebben al eens gepocht op die VW-T-Cross van Henk, maar die C-Max van Roel mag er ook wezen.
Een heerlijk rijdend karretje!

Roel heeft een zgn. 'houtsnip' bij zich.
Wikipedia schrijft:

Een houtsnip als boterham was typisch jagersvoedsel.
Witbrood belegd met kaas en roggebrood:
wit, geel en bruin, net als de kleuren van de vogel,
werd meegenomen om in het veld te nuttigen.

Tegen de middag komen we aan in ons prachtige verblijf voor de komende dagen.
Een piano hadden we nog niet eerder.
Een mooie kast, maar de kwaliteit van het binnenwerk viel tegen.

We fietsen het dorp uit richting Ittervoort, naar de plek tot waar we de vorige keer zijn gekomen.
We zoeken daar de grens op en beginnen aan Etappe 61.

GP 136 aan de Napoleonsweg naar Maaseik.
Op de achtergrond de kerktoren van Neeritter.
(De Itter is de beek die de naam aan de plaatsen geeft)

GP 143 in een uithoek van Nederland.
Zó ziet grensfietsen er dus uit!

[Wikipedia]"De Dodendraad was een 332 kilometer lange draadversperring die tijdens de Eerste Wereldoorlog door de Duitse bezetters van België werd aangelegd langs de grens tussen het bezette België en het neutrale Nederland.
De versperring stond onder dodelijke elektrische spanning en moest verhinderen dat oorlogsvrijwilligers en Duitse deserteurs België ontvluchtten."
Op meerdere plaatsen langs de Belgisch-Nederlandse grens zijn in de loop der tijd monumenten in de vorm van een reconstructie van de Draad of een plaquette geplaatst.

Roel op weg naar zo'n reconstructie bij GP 164. Henk (in de verte) is er dan al bijna.

[Wikipedia] De versperring bestond uit vijf tot tien koperen, verzinkte of andere elektriciteit geleidende draden die met porseleinen isolatoren 30 centimeter van elkaar aan palen waren gespannen tot een hoogte van anderhalf tot drie meter. Op de versperring stond op steeds wisselende draden 2000 volt wisselspanning. Aan beide zijden van de Draad was een extra hek met prikkeldraad geplaatst, om mens en dier van de Draad weg te houden. Aanraking van de Draad leidde tot elektrocutie, met meestal de dood tot gevolg. Naast het prikkeldraad lag aan Belgische zijde een pad voor patrouilles.

GP 146 bij de Dodendraad aan de Vlasbrei in Beker (B)

We schieten flink op en komen via Rietbroek en Houtbroek in Stramproy, de enige grote plaats aan de grens waar horeca en winkels zijn.

Na de koffie op het terras bij De Luifel stappen we weer op en gaan aan Belgische zijde verder.
De rit gaat dermate voorspoedig dat we besluiten nog een stukje verder te gaan.

Nieuwsgierig als we zijn nemen we notie van de huidige benzineprijzen. Euro 95 kost hier € 1,76.
In NL ben je al gauw rond de € 1,90 kwijt.
Aardig is dat het tankstation 'Grenspoal' heet en dat spreekt ons natuurlijk ook aan.

Lekker weertje, lekker grensfietsen.
Wat wil je nog meer?

Na een poosje komen we op de Grensweg Nederland weer in. Het is kwart voor 4.

Tijd om het extra rondje hier af te sluiten en terug te gaan naar ons onderkomen.
We doen dat via de knooppunten.

Na de traditionele bamischotel van Roel wordt het tijd om de benen te strekken. We gaan er eens lekker voor zitten (of liggen).
Ajax-Napoli staat op het programma. Het wordt een ontluisterende avond (1-6), een uitslag die nog lang zal worden gememoreerd en ook gekoppeld zal blijven aan deze midweek.

De volgende morgen pikken we de draad weer op aan de Grensweg. Voorbij bungalowpark 't Vosseven staat GP162.
Het zonnetje laat dan nog even op zich wachten. Wel een mooi en rustig gebied.

We komen via de Laurabossen bij de Zuid-Willemsvaart.
Deze bossen zijn rond 1900 aangeplant door exploitanten van de Lauramijnen in Eijgelshoven, Zuid-Limburg.

We gaan een flink stuk langs de Zuid-Willemsvaart (1822) richting Lozen, waar de brug is.
Halverwege passeren we de grens met GP167.
Rechts aan de overkant staat de duo-grenspaal.

We koersen aan de overkant langs de verkeersweg verder richting Hamont-Achel.

Na 3 kilometer slaan we bij (Belgisch) fietsknooppunt 223 rechtsaf en komen in Budel-Dorplein, een plaats met een interessante geschiedenis. In de verte wachten Henk & Roel en even later praten we met z'n drieën met een dorpsbewoner over de geschiedenis. We fietsen verder het dorp door, langs de directeurswoning, de kantine, de cinema, de kerk, de zinkfabriek (met de nieuwe naam Nyrstar), de arbeiderswoningen en pauzeren bij een sportterrein.

Verder lezen Over Budel-Dorplein

Podcast Maand van de Geschiedenis VPRO OVT vanaf 4:30

Opnieuw een infobord over de Dodendraad in de buurt van de Gastelsche Heide.
Even verderop is een lang stuk in voorbereiding.

Hier staat Roel precies op de grens een nietsvermoedende grensfietser te fotograferen.

Als we Roel daarop aanspreken, pakt hij gauw de fiets. GP174 ziet hem in de hoogste ondersteuning wegfietsen.

Roel (dat stipje in de verte) ziet niets van de dodendraad in aanleg en is al weg naar GP176

Het laatste stukje voor de Achelse Kluis.
Henk bestudeert het stipje linksonder op de rechterpaal.

Op de rechter paal zit een merkteken van het NAP.
Nog niet eerder gezien.

We komen bij de Achelse Kluis die in de steigers staat en gesloten is. Roel werkt de administratie bij.

We keren de fietsen en gaan via Hamont-Achel (waar we een terrasje frequenteren) naar Lozen, waar de brug is.

We blijven de Zuid-Willemsvaart volgen en ...

... kachelen om de bebouwing van Bocholt.

De fietsstraat brengt ons via een idyllisch plekje over de Abeek bij de Voorste Luysmolen naar de Grensweg (NL), waar de auto's staan.
De Belgen nemen het niet zo nauw met de beperkingen van de fietsstraat voor auto's hier. Sluipweg dus.

's Avonds was alweer de laatste (bonte) avond met het traditionele restaurantbezoek, gelukkig niet wetend dat we de volgende morgen al vroeg de terugreis gingen inzetten.