7.30 uur: Henk cruist ons met vaste hand richting Limburg.
Rijdt écht lekker, zo'n VW-T-Cross!
Onder Venray bij parkeerplaats De Wuust hebben we koffiepauze.
Onder Maastricht duiken we de heuvels in en koersen naar het Vlaamse Nurop, even boven Teuven. Bij dit punt zijn we de laatste keer (2019) gestopt. Het blijkt hier een kruispunt te zijn van allerhande toerisme. We zien veel wielrenners, e-bikers, wandelaars en ander verkeer. Wij wisselen van schoeisel: het serieuze werk gaat beginnen.
Eindelijk!
Zo rond de middag gaan we op pad. We hebben voor deze dag vanwege de tijd een korte route naar Noorbeek op het programma. Daar hebben we ook eerst de fiets geparkeerd waarmee we de auto in Nurop weer ophalen.
Dit zijn de eerste meters richting grens.
Bordjes negeren we.
We hebben prachtige weersomstandigheden en het landschap is geweldig. Dit is langs de Maastrichterweg richting Schilberg.
Een kruisbeeld gaat op de foto.
Het torentje van Slenaken.
Bij de St. Joriskapel gaan we linksaf en komen in...
...buurtschap Schilberg, pal op de grens bij GP20.
We steken de drukke N598(NL)/N648(B) over en komen in ...
... het buurtschap Ulvend.
De weg van Schilberg naar Ulvend heet hier overigens de Neutrale Weg. Die andere Neutrale Weg is die onder Groesbeek en kennen we nog uit Etappe 30 (nov. 2010)
Hier op het kruispunt staat GP 21.
De grens loopt hier rechtdoor, maar wij gaan rechts afdalen richting Noorbeek.
Het gaat prima met Roel z'n knie, al is dalen pijnlijker dan klimmen.
We moeten in Noorbeek nog wel even zoeken naar een geopend terras, want de meeste horeca is op deze dinsdag dicht. Bij Café Restaurant Tinus vinden Roel & Henk gelukkig nog een plekje. Ondertussen haal ik met de fiets de auto weer op.
En niet veel later zitten we dan op ons eigen terras in Klein-Kullen.
Roel had thuis al de avondmaaltijd verzorgd en bakt er nog een eitje bij. En dat was dik-voor-mekaar. Het was de hele week Champions League, met vandaag o.a. Ajax-Besiktas (2-0)
Hadden we gisteren nog zomerse omstandigheden. Bij het krieken keken we in een grijze, natte wereld. Dat zou een groot deel van de morgen nog zo zijn en ons later op de dag ook nog parten gaan spelen.
De start van dag 2 in Noorbeek. Het zou in ons grenswandelproject een historische wandeling worden. De fiets hebben we al even eerder weggebracht naar het eindpunt in Mesch. De regenjas moest wel aan.
Als we Noorbeek uitlopen en de heuvels opzoeken, breekt niet veel later ook het zonnetje door.
We volgen gewoon de officiële wandelknooppunten. De route gaat niet altijd over paden en hier is het ook zoeken hoe het verder moet.
Even later komen we op de Snauwenberg, waar we mooie uitzichten hebben met prachtige luchten.
GP 23 wordt van alle kanten gefotografeerd.
Kasteel Mheer in de verte.
Wij lopen nog een stukje in NL.
We staan hier aan de rand van het Hoogbos We volgen die rand richting grens.
Onderweg zien we nog een andere grenswandelaar.
En dan moeten we noodgedwongen weer even schuilen voor een fikse bui.
De paden worden glibberig.
En moeten we alle zeilen bijzetten ...
... om op de been te blijven.
Dat lukt Henk hier. Ondergetekende ging even verderop wel onderuit in de modder.
En dan begint hier het stukje route tussen knooppunt 21 en 22 met een afstand van 1,8 km. Een stukje dat je eigenlijk geen wandelpad meer kunt noemen, want het pad is compleet weggespoeld. Je kunt goed zien dat de enorme regenval van deze zomer in dit gebied flink heeft huisgehouden. We hink-stap-springen 1,8 km door een bedding van grind, rotsen, tegels, takken en stammen. Kortom: we doen het rustig aan, want 1 valpartij is meer dan voldoende.
Na een zinderende afdaling komen we in de bebouwing van 's-Gravenvoeren.
Roel & Henk testen het gebak in De Laethof.
Ik pak de fiets en krijg op weg terug naar Noorbeek een onvervalste Alpe d'Huez-klim voor de kiezen. Achter 's-Gravenvoeren begint de klim over de Schoppemerberg, die verderop overgaat in de Martelberg!
Hoe toepasselijk wil je het hebben?
Dag 3 begint bij het uiterste zuidwesten van Limburg. Hier, voorbij kasteel Navagne op weg naar GP 45.
En daar hoort natuurlijk een statiefoto bij. Vervolgens zetten we de fiets in Eijsden vlak bij GP47, want dit wordt vanwege de horeca het echte eindpunt.
Terug naar het startpunt in Mesch. Bij De Laethof in Mesch vullen we de calorieën aan ...
... en gaan op pad richting Moelingen.
Door dit smalle stukje Vlaanderen (in Wallonië) gaat heel wat noord-zuid-verkeer. En daar tussendoor moeten fietsers en wandelaars ook hun weg nog zien te vinden.
De A2 dendert onophoudelijk langs.
Hier staat Roel op de trein naar Luik te wachten.
De Voer (van de Voerstreek) steken we tweemaal over. Eén keer in Mesch en hier vlak onder Eijsden.
We maken nog even een omweg via Kasteel Eijsden en komen dan mooi op tijd aan in de Diepstraat. We nemen nog een tomatensoepje op het terras van Brasserie la Meuse en beginnen met de terugreis.
Dan wordt het ook tijd voor Roel om z'n administratie bij te werken, terwijl Henk z'n rechtervoet rust gunt met de adaptieve cruisecontrol. Zo zoeven we filevrij terug en koersen richting Ommen. Daar gebruiken we bij nog een afsluitende maaltijd.
Eind van een geweldige midweek.