Op deze maandag reden we met z'n drieën naar het ultieme einde van Nederland: Nieuwe Statenzijl. Hier, op deze plek, eindigde 10 jaar terug de wandeltocht die wat later Etappe 1 zou gaan heten. Het was de eerste en enige tocht in zuid-noord richting.
Inmiddels zijn we op dit moment (maart 2013) al 34 etappes verder en bevinden we ons in Noord-Limburg. Grenswandelen is dan al lang niet meer een wilde en ondoordachte onderneming van leeftijdontkennende mannetjes, maar een volwassen, serieuze uitdaging. Het project loopt dan als een geoliede machine.
We willen bij dit feit best wel even stilstaan. Herinneringen ophalen, vooruitkijken. Dat werk. Geen borstklopperij, eerder bescheidenheid. Bekijk de fotoserie die gemaakt is in een geweldig decor en onder geweldige omstandigheden.
Proost!