44

 

Sittard -

Jabeek

 

6,5 km.

6 okt. 2017

 

Start: Wehrerweg, Sittard - GP 297
Eind: Susterselerweg, Jabeek - GP 277

 

Het belooft vandaag andermaal regenachtig en grijs weer te worden. Maar dat blijkt halverwege de dag helemaal om te draaien. We kunnen rustig stellen dat we al met al behoorlijk geluk hebben gehad met het weer. Waarvan akte!

Vanwege die twijfelachtige vooruitzichten hebben we de route kort gehouden. Ook willen we niet te laat aan de terugreis beginnen. Jabeek lijkt ons een goed eindpunt. We memoreren dat we de knik bij Sittard gaan passeren en we terechtkomen in de heuvels van Zuid-Limburg. Klimmen en glibberen op de löss dus.

Etappe 44 is de laatste in 2017. Volgend jaar pakken we de draad weer op. Er staan dan nog een dikke 50 km. op de klok tot Vaals. Dat zou kunnen betekenen dat in 2018 het project afgerond kan worden. We hebben er onderweg over gefilosofeerd. We kunnen maar moeilijk wennen aan het idee dat het grenswandelen dan voorbij zal zijn. Gaan we door? Of gaan we helemaal wat anders doen? En wat dan?
We weten het nu nog niet. Wel zijn we er van overtuigd dat hoogtepunten inbouwen belangrijk is. In welke vorm doet er niet zo toe.

 

De dag begint met het trieste nieuws van het overlijden van burgemeester Van der Laan.

 

We hadden nog zo gezegd dat het wel met een paar sterren minder kon met dat ontbijt van Henk. Maar dat is kennelijk aan dovemansoren gezegd. Niettemin: superdelux.
Met bordjes is het ontbijt helemaal 'af'!

 

Eerst naar het eindpunt in Jabeek en dan terug naar de Wehrerweg.

 

GP 295 aan het begin van de Trichterweg.

 

We gaan rechts de Trichterweg in.
Straks maakt de grens een knik en komen we in de 'Zak van Zuid-Limburg'.

 

Het wordt hier meteen heuvelachtiger.

 

Even opzij kijken: Kerktorens van Sittard.

 

Terugkijken op de Selfkant bij GP 294C.

 

De eerste 'holle weg'.

 

We horen een doordringend gebrom en zien boven ons een AWACS-vliegtuig.
Opgestegen vanuit het vlakbij gelegen Geilenkirchen.
Bekijk hier een filmpje.


 

We zijn hier vlakbij de 'knik'.
Maar het is onmogelijk om die van deze kant te bereiken.

 

Dus gaan we verder op de de Schlounerberg via de (heel toepasselijk) Watersley.

 

De lucht trekt helemaal dicht.

 

 

Vlak voor Hillensberg (D) komen we langs een frambozenteler.
Komt goed uit, want daar kunnen we meteen schuilen.
Henk is al illegaal aan het oogsten.

 

Kijk maar.

 

 

We maken van de gelegenheid gebruik om te pauzeren.
Het regent toch en hier zitten we onder het toeziend oog van Maria redelijk droog.

 

De Schlounerberg is 100m hoog en je kunt hier ver kijken, wel 20 km.
Helemaal naar (links) de koeltorens van de Clauscentrale bij Maasbracht.

 

Limburgs landschap. Het zonnetje doet pogingen.
Later gaat dat lukken.

 

In de verte GP 287

 

 

GP 286 met asfaltbotsing

 

Landschap achter Hillensberg met de toren van Jabeek.

 

Het heuvelige landschap levert ook verrassende beelden op.

 

Het volgende gebrom komt van een vrachtvliegtuig dat een grote bocht maakt
om op Maastricht-Aachen Airport te landen.

 

We kijken nog even achterom.

 

 

Bietencampagne.

 

GP 279

 

De grenslijn in beeld.

 

 

Verder smoeksen langs de grenslijn.
De grenspalen tot aan de Susterbekerweg staan niet aan de rand van een perceel, maar midden in het bouwland. Wij blijven de perceelrand volgen.

 

En soms is het handiger om een stukje 'in te springen'.
Haast niet te zien, maar Roel & Henk lopen recht voor mij uit

 

 

.

GP 277 met asfaltbotsing

 

Grensovergang Jabeek-Süsterseel.

 

Op voorstel van Roel hebben we de 2-daagse afgesloten in Grand Café Het Oude Station in Dalfsen.
En dat was dik in orde!