Grenswandelen.NL - Balanceren op een denkbeeldige lijn

GWW2, oftewel GrensWandelWeekend2 zit er op en is in alle opzichten uitstekend ge- en verlopen. Het is inmiddels een geoliede machine geworden en het grenswandelen kent voor ons niet meer zo heel veel geheimen. Alhoewel je 'in het veld' best wel voor verrassingen komt te staan die je in de voorbereiding niet heb zien aankomen. Anderen noemen zoiets al gauw een uitdaging, een woord dat erg aan inflatie onderhevig is. Wij koesteren het onbekende en nemen beslissingen liever 'ad hoc'.

We gaan voor het eerst op pad in onze nieuwe outfit. Het bevalt ons prima: je bent als team meteen herkenbaar en je geeft tevens een signaal af. Tijdens pauzes langs grensovergangen, of zomaar onderweg, heb je gauw contact.
De horeca op de route, hebben we gemerkt, is iets wat nadelige effecten heeft op de gemiddelde snelheid. Nu we in het land der asperges onze meters maken, kunnen we de verleiding dan ook niet goed weerstaan. En dat geeft ook niet natuurlijk.

We zijn ook benieuwd hoe het de ouder-wordende-grenswandelaar vergaat tijdens deze 2-daagse. Met name Henk z'n heup: gaat hij het volhouden of moeten we de plannen bijstellen?

Vanuit Emmen koersen we door Duitsland richting Venlo. (Een reis waar we later nog door de autoriteiten aan zullen worden herinnerd, maar dat terzijde.)
Via de A67 komen we Nederland weer binnen, nemen de eerste afslag. We stallen de fiets (die we de gebruiken om de auto later op te halen) aan de grensovergang Weselseweg. Vandaar rijden we naar de Grensweg t.h.v. Walbeck. Hier start ons fotoverslag.

Start aan de Grensweg

Nog wel eerst even puzzelen. Iets wat we altijd veelvuldig doen.

Al snel komen we langs een soort vakantiepark, dat later een heus Pools dorp blijkt te zijn.
Er rijden in de omgeving heel wat auto's met Pools kenteken, dat met de arbeidsintensieve tuinbouw in deze regio wel verklaarbaar is. Gek blijft het wel!

Even verder hangt er weer een groen gordijn tussen de bomen. Op de parkeerplek staan jongens in camouflagepakken. Het blijkt te gaan om een clubje dat graag Paintball speelt.De website vermeldt de volgende speeldag: 21 april. Dat is vandaag dus!
Lees meer (en laat je niet intimideren door de agressieve uitstraling)

Op het bergje: topoverleg!

We komen aan de rand van het bos met GP 494, de aspergevelden en

met gezicht op Walbeck.

Roel bij GP 495

Als Roel z'n betoog kracht bij wil zetten, wordt er steevast gestopt.

We gaan langs een lange straatweg: An der Fossa
( Fossa=kanaal of gracht, waarover later meer)

Hierboven en hieronder: heel veel tuinbouw.

Enpassant praat Roel ons bij over 'Alles wat groeit en bloeit...'

Hierboven en hieronder:
We passeren restanten van de Fossa Eugenia: een kanaal dat de Maas met de Rijn moest verbinden.
In 1626 begonnen, nooit voltooid.
Lees verder

Dit is aan de andere kant van de straatweg.
De Fossa is ook goed te zien aan de Lingsforterweg even verderop bij de grensovergang.

Grensovergang Arcen.
Het is vandaag zondag en dat is goed te merken aan het grensverkeer: heel veel bedrijvigheid.

Rechts is de frituur met verse gebakken Spargel.
In combinatie met patat kunnen we dat niet negeren.
En aan de overkant is een hertenkamp annex picknickplek.

Met die drukte moesten we wel even wachten.
Kijk daar komt Henk met het 'witte goud'!

Het zonnetje zou even later verdwijnen en die die dag niet terugkeren.

Joggers, paardrijders, skaters, fietsers, hardlopers en ...ehh grenswandelaars,
je komt ze allemaal tegen

De natuur staat na het koude voorjaar nu op 'knappen'.

Het lijkt er wel op, maar de koppies gaan echt nog niet hangen.

We komen bij Hoek van Holland, maar dan in Limburg.

Het voorlaatste stuk van de etappe lopen we op de Bosweg, parallel aan de grens.
De laatste hindernis nemen we hier als we richting grensovergang gaan.

Weselseweg: GP 477 met asfaltbotsing.

Voor de komende nacht hebben we hier ons onderkomen.

Spullen uit de auto, installeren en dan de gewone schoenen aan en eerst een hapje eten.
Dat kan prima op de camping.

's Avonds wordt er gestudeerd op de te nemen hobbels van morgen.
We moeten o.a. 2 snelwegen oversteken, waarvan de laatste nog niet op onze kaarten staat ingetekend.
Dat ga ik morgen in alle vroegte eens bekijken op de fiets.

Gelukkig toonde Henk z'n heup in het eerste bedrijf geen serieuze kuren.
Hopelijk is dat in Etappe 36 ook zo.