30

 

Wyler- Grafwegen

22 nov. 2010

 

 

 

 

 

Het is op de kop af 8 maanden geleden dat we voor het laatst op pad zijn geweest. En toch lijkt het nog maar zo kort. Er is op persoonlijk vlak in die maanden anders wel het een en ander gebeurd. [We hebben het natuurlijk nog even gememoreerd]. We zijn uitermate blij voor Henk dat de operatie goed is verlopen en dat de vooruitzichten ook goed zijn. Houden zó!

De rit naar Wyler [vanaf Emmen 168 km.] liep, wat files betreft, niet geheel vlekkeloos. Het gedeelte op de N325 vlak voor Nijmegen gooide qua tijd wat roet in het eten.

Het begin van de wandeltocht aan de Nieuwe Rijksweg was ronduit spectaculair en zo'n 'hobbel' hadden we nog niet eerder meegemaakt. We moesten meteen bij de start al een hoogteverschil van 42 m. overbruggen. Maar het loonde de moeite: eenmaal boven konden we genieten van een prachtig landschap, een beetje 'buitenlands'. De contouren van het Rijk van Nijmegen en het Reichswald vergezelden ons tijdens de gehele tocht.

We krijgen overigens wel steeds meer oog voor het landschap. Natuurlijk laten we ons leiden door de grenspalen, maar steeds minder dwingend, d.w.z. dat we uit respect voor de natuur of uit tijdsoverwegingen afzien van het volgen van het precieze grensverloop. Je zou ook kunnen zeggen dat we wat minder streng in de leer zijn geworden. Maar wat wil je ook na 30 grensetappes.

De route terug naar het startpunt ging met het openbaar vervoer, allemaal uitgestippeld via de 9292-site. Nog wel even wachttijd op station Nijmegen. Maar dat hoort bij het OV.

Etappe 31 hopen we in het vroege voorjaar van 2011 af te werken. Misschien maken we er wel een tweedaagse van.

 


Vroeg aan de koffie. Op de voorgrond wordt de TomTom nog even bijgeladen, want de batterij van dat ding is ronduit bagger.


De start aan de Nieuwe Rijksweg. Henk tapt al uit een ander vaatje.


Even inzoomen op de grens. Asfaltbotsing en GP 639


Roel & Henk gaan bergbeklimmen. Ondergetekende trouwens ook: pffffffft!!!!!


Dit is toch wel een markant plaatje geworden: Henk is al halverwege, terwijl Roel beneden nog even de kunst afkijkt. En ik ook natuurlijk. En kijk eens naar de hellingshoek.


Eenmaal boven staat GP638 ons al op te wachten.


De eerste meters vals plat.


De grens gaat met haakse bochten landinwaarts, waarbij je geen idee hebt wat daar nou de logica van is.


Kijk, zo gaan we tegenwoordig op pad: met schermafdrukken van Google Maps.
Niks topografische kaarten!


Nieuw terrein voor ons.


Bij elke hoek staat er een. Hier GP 634.


We verlaten de bergrug en koersen richting Oude Kleefsebaan. [GP 631]


Op de hoek met de Oude Kleefsebaan treffen we ook een oude bekende aan: GP 630 annex brievenbus.


Hier niet te zien, maar op de Oude Kleefsebaan was druk verkeer.


Halverwege Wyler passeren we een ouderwetse grenswinkel. Waar vind je dat nog?


Grensovergang Wyler: kaartstudie. Google Maps is wel aardig, maar niet altijd even nauwkeurig. 'We moeten rechtsaf Roel!'


Even verderop vinden we deze uitgewoonde bende van het voormalige douanekantoor.
DDR-achtig sfeertje.


Roel dirigeert Nono-Nono aan de Lagewald/Boersteeg.


Op dit gedeelte van het traject werd druk overlegd over de te volgen strategie.


Lijkt wel marathonschaatsen.


Zoekplaatje: GP 616 rechtsboven voor de struiken.


Unicum: bankjes bij grensovergang. Hier bij Hettsteeg en GP 610


Overleg bij gehucht Plak.


Roel verleent z'n diensten op een wijngaard in Groningen. Hij legt Henk haarfijn uit waar het bij de druiventeelt op aan komt. Hier spreekt de meester!


De paaltjes staan aan de Grafwegenerstrasse.


Op de voorgrond: GP 602. Links het Reichswald.


We lopen hier aan Duitse zijde vlak langs de Grafwegenerstrasse. Wel zo veilig i.v.m. het verkeer. Niet zo veilig wat betreft slipgevaar!


De grens loopt rechts op 100 meter parallel.


Henk maakte in een onbewaakt ogenblik van de gelegenheid gebruik om in het overdekte hokje bij het dorpshuis van Grafwegen de camera te grijpen.


We betreden de laatste provincie en krijgen hier nogal wat prikkels: diverse bordjes en een provincieasfaltbotsing. We bevinden ons hier op de Neutrale Weg, niet te verwarren met die andere. De Neutrale Weg vormde samen met de Holleweg eeuwenlang een zgn. condominium.


Inmiddels aanbeland in Limburg. We zijn hier aan het eind van de route bij GP 590, buurtschap De Diepen. De grens gaat verder langs het fietspad. Wij gaan verder richting Milsbeek, waar ons vervoer naar Nijmegen langskomt. De bus en wij waren precies op tijd.


In Nijmegen was de bus naar Wyler net weg, zodat we een uur moesten wachten.


Op het station was het lekker druk en de feestverlichting brandde al. In het midden een lampversiering van omgekeerde plastic flessen.


Het thuisfront werd in kennis gesteld van de vertraging en de vertering werd even later gebracht.


Alles klopte verder. De chauffeur van Breng zette ons, zoals het grenswandelaars betaamt, pal op de grens af. Bij de terugtocht werd de Touran gelukkig niet meer gehinderd door files. Roel hebben we op de achterbank ook een hele tijd niet meer gehoord. En dat is een goed teken.
Hoe we de volgende etappe[s] organiseren is nog onderwerp van studie. We hebben er al even over gebrainstormd. Waarschijnlijk maken we er een lang weekend van.
Aftrap: voorjaar 2011. Tot dan!

O ja, we hadden prachtig weer:

naar boven